Pośrodku wsi znajduje się park krajobrazowy (8,7
ha). Mimo zaniedbania widoczne są pozostałości jego ciekawego
zagospodarowania.
Część przy pałacu
neogotyckim założona zapewne w XVIII wieku przez Sczanieckich i powiększona
później (w poł. XIX w.) przez Hildebrandta o nowe elementy
architektoniczne. W parku znajdują się dwa
dworki, późniejsze siedziby Hildebrandtów. Obecnie wykorzystywane jako
mieszkania. Z trzech stron park otoczony przez kamienne opłotowanie z poł.
XIX w., w które w płd. części wkomponowano barokową figurę św.
Wawrzyńca. Na uwagę zasługują również: stara aleja kasztanowa
prowadząca od głównego wejścia w kierunku nowego dworu; aleje grabowe;
najstarsza część parku o układzie regularnym w stylu francuskim położona
w
części zachodniej; teatr letni znajdujący się na przedłużeniu osi
starego układu; staw rozciągający się w północno-zachodniej części;
neogotycka kaplica grobowa; wieża romantyczny; budynek dawnej lodowni.
W parku rosną drzewa o
pomnikowych rozmiarach.
Na szczególną uwagę zasługują:
Dąb szypułkowy
obw. pnia 320
cm
Dąb szypułkowy
obw. pnia 470
cm
Dąb szypułkowy
obw. pnia 310
cm
Dąb szypułkowy
obw. pnia 410
cm
Lipa drobnolistna
obw. pnia
380 cm
Kasztanowiec
obw. pnia 320 cm
Lipa drobnolistna
obw. pnia 370
cm
Buk pospolity
obw. pnia 300 cm
Stan zdrowotny drzew dobry, są
zaniedbane w pielęgnacji drzewostanu.
|